Antik çağdan günümüze hamam kültür ve gelenekleri
Yunan filozofu Pindar « Hydor Men ariston ». Su dört elementten Toprak, ateş, hava ve su içinden en iyisi su dur diyor. Su insan yaşamı için en büyük önemi taşıyor.
Binlerce sene önce eski kültür çevrelerinde insanlar
Su içmenin ve çeşitli kaynaklarda yıkanmanın kendilerine rahatlık getirdiğini ve ağrılarının hafiflediğini keşfetmişlerdi.
Susuz şifa olmaz » demişti Goethe Faust kitabında
Su insanların var olduğundan bu yana mucize bir element olarak görülmüştür. Gene bi Yunan filozofu Miletli Thales, Su yaşamak için en önemli kaynaktır demiştir.
Eski kültürlerde ve antik çağda insanlar tapınaklarını
Su ve su ile ilgili her türlü heykellerle doldurmuşlardır. Deniz, kaynak, kuyu ve göllerin tanrılar ve perilerle dolu olduğuna inanmaktaydılar.
Romalılar teknik ve mimarı yönden mükemmel banyolar inşaa etmişlerdi.
Musevi, Hiristian ve İslam dinindede şifalı kaynaklarda geleneksel yıkanmanın insanları hastalıklardan koruduğuna ve iyileştirdiğine inanıyorlardı.
Orta çağdada banyolar sadece yıkanmak ve eğlenmek için kullanılmıyordu.
Romalılar suyu şehire getirmek için 100km kemerler yapmışlardı. MS 537 senesinde Romada 11 su kemerinden 1212 çeşmeye,926 halk banyosun-sabunuaa su dağıtılıyordu.
1835 senesinde Alman Helmuth von Moltke yaşadığı bir hamam sefasını dile getiriyor.
İki gün boyunca at üstünde yolumuza devam ettikten sonra Şumla’da kervansaraya geldik. Attan inince bacaklarımı hissetmiyecek kadar yorgundum. Attan inince bacaklarımı hissetmiyecek kadar yorgundum. Soğuk ve açlıkta üstüne gelince perişan bir halde yerimize vardık.
Türklere kötü görünmüş olacağız ki bize hamama gitmemizi tavsiye ettiler.
Burası tavanı alçak ve içerisi sıcaktı. Soyunup peştemallara sarıldık. Başımızada bir havlu bağladılar. Üçüncü sıcak ve kubbeli bir yere götürüldük. Tellâk ellerine vurup bittiğini anlattı ve bizi daha küçük ve daha sıcak bir köşeye götürdü. Diyebilirizki kese yapılmamış insanlar hiç doğru dürüst yıkanmış sayılmaz.